Berenklauw

Ieder jaar komen deze reuzen weer te voorschijn. En ieder jaar vind ik het weer fascinerend hoe groot ze eigenlijk zijn. Dit jaar niet zoveel als andere jaren. Gelukkig heb ik hem dit jaar wel op de foto kunnen zetten. Vorig jaar was ik nl. net te laat, hij werd voor mijn neus omgemaaid.

De Gewone berenklauw (heracleum sphondylium) behoort tot de schermbloemfamilie.Het is een 90-200 cm hoge vaste plant, die veel langs dijken en wegen voorkomt. De plant is ruw en behaard en de stengel is kantig en gegroefd. De berenklauw bloeit van juni tot oktober met witte bloemen in veel schermen. De gewone berenklauw komt vooral voor op stikstofrijke, vochtige grond zowel in volle zon als in halfschaduw. De plant groeit op grasland, bosschages, in bossen en in onkruidvegetaties

De berenklauw is niet giftig, het sap van de plant is voor mensen wel gevaarlijk. Blootstelling aan zonlicht na contact met het sap kan bij sommige mensen na 24 uur rode jeukende vlekken veroorzaken, die gevolgd worden door zwelling en blaarvorming. Het letsel kan eruitzien als een brandwond en het kan twee weken duren voordat het genezen is. Als het sap in de ogen komt, kan dit tot blindheid leiden.

Ook stonden er Margrieten. De naam Margriet komt van het Oudgriekse Margarites, dat weer uit het Babylonisch komt en parel betekent. Een ander Nederlandse naam die in vroegere tijden voor de margriet gebruikt is ganzebloem, die tegenwoordig voor een ander soort word gebruikt.