4 weken later

 Het is ruim 4 weken na mijn ontslag uit het ziekenhuis, ruim 5 weken na de operatie. Wat het herstel van de operatie betreft gaat het goed. De wond geneest goed, het eten gaat goed, m'n gewicht blijft stabiel kom zelfs iets aan. Ik ga 2 x in de week naar de fyshio om weer op conditie te komen want die is wel enorm achteruit gegaan. Ik heb het gevoel of er binnen in mijn buik een broekriem zit die heel strak is aangetrokken, daar heb ik eigenlijk het meeste last van en beperkt ook mijn bewegingsvrijheid. 2x per dag een wandelingetje in een slakke tempo en 2x in de week naar de fyshio moeten daar verbetering in gaan brengen. Maar dit is ook vermoeiend en kost energie. Ook probeer ik de dagelijkse dingen weer op te pakken zoals vaatwasser uitruimen, wasje ophangen ......maar ook dit kost de nodige energie. Het gaat iedere dag iets beter of de ene dag gaat het beter dan de andere.  Inmiddels ben ik al 12 weken thuis. Het enige om thuis te verlaten was een dokters of ziekenhuis bezoek. Vorig weekend was ik wel toe om eens iets anders te zien. Ik heb na al die weken een bezoek aan m'n werk gebracht. OOOO wat was dat fijn. thuiskomen op je werk, heerlijk om mijn collega's weer in levende live te zien en te spreken. Ik kan niet wacht dat mijn conditie het toelaat om weer te kunnen gaan werken. Ook heb ik met moederdag mijn ouders bezocht wat echt heerlijk was. 

Om de dagen verder door te komen ben ik de hele dag op zoek naar afleiding. Vorige week heb ik met canvas workspace(ontwerpprogramma voor scan'n cut) op de laptop zitten spelen, met tussen pauzes en hulp van mijn lieve collega's is het me gelukt om een ontwerpje te maken wat ik al heel lang wilde doen. 

Ik heb stof voorzien van vliesofix en het patroon daarna door de scan'n cut uit laten snijden. Super strak en ik kon het zo tegen elkaar aanplakken op een ondergrondje.

Afgelopen week heb ik gevraagd of manlief het naaimachine op tafel kon zetten. Ik mag en kan nog  steeds niet meer dan 5 kg tillen. Dat als ik de moed, zin en energie zou hebben dat ik wat op het naaimachine kon doen. En inderdaad ik had voor het eerst in al die weken zin om iets achter het naaimachine te doen. Een half uurtje langer hield ik het niet vol. Wat voorheen zo van zelf sprekend was en waar je niet over na hoefde te denken want dat deed ik gewoon. Daarvan merkte ik nu hoeveel energie het kost en welke spieren je gebruikt als je achter de naaimachine zit. Ik was na dat half uurtje versleten. Zat te hijgen op de bank of dat ik een marathon had gelopen....... Maar het was wel heerlijk even je aandacht totaal ergens anders op gericht.

Vandaag moest ik weer naar de fyshio, tot nu toe werd ik door Hans of Martijn gebracht en gehaald. Super lief deze 2 doen alles voor me. Maar vandaag had ik bedacht om zelf te rijden...... Ook bij het autorijden kwam ik erachter hoeveel buikspieren je gebruikt tijdens het auto rijden.....En ook dit is vermoeiend en kost veel energie, ook moet ik me heel erg concentreren op wat er op de weg gebeurd.

maar het is me gelukt. De rest van de middag niet veel meer gedaan dan een boekje lezen, puzzeltje maken en proberen mijn energie aan te vullen.