Het weekend stond in het teken van de confrontaties. Het begon vrijdag eigenlijk al met de uitslag van het biopt uit de lever dat daar toch alvleesklier kanker cellen in gevonden waren. Als je dan op zaterdagochtend een douche wil nemen en bijna niet op je benen kan staan en hulp van manlief nodig hebt, zijn dat wel duidelijk de gevolgen van de chemo therapie. Ook het afdekken van de Picc lijn voor de douchebeurt is zo'n moment. Als je je dan afdroogt na de douchebeurt en de handdoek zit vol met haren weet je ook hoe laat het is. Om dan nog maar te zwijgen over de gewichtsafname op maandagochtend. De chemo zit echt in het lichaam en doet hopelijk zijn werk. Allemaal confronterende momenten dat de kanker echt waar is en waardoor ik ineens besef dat ik patiënt ben geworden en Hans deeltijd mantelzorger. Je weet dat deze dingen gaan gebeuren, maar stiekem hoop je dat ze nog lang weg blijven of mij niet overkomen. Deze confrontaties moeten geaccepteerd worden in mijn hoofd. En dan kunnen we weer vooruit werken.
1 opmerking:
Hoop dat de klachten niet al te lang houden deze keer.en dat je je wat beter gaat voelen.
En je haar verliezen is heel confronterend💕
Een reactie posten